Armoede heeft gevolgen op zeer veel vlakken: gezondheid, huisvesting, scholing, levenskracht, initiatief, sociale contacten, cultuurbeleving… Kortom, je hele leven wordt erdoor gedomineerd.

Auxilia tracht mensen met beperkte kansen, en daar hoort armoede zeker bij, te ondersteunen bij hun schooltaken. Onze vrijwilligers willen dat ouders en kinderen gemotiveerd zijn om te studeren, bij te leren, geholpen te worden. Maar wanneer keert dit proces om? Hoe ver kan je gaan in de vraag naar motivatie? Wat kan je eisen van mensen voor wie het leven vaak chaos is? Wat betekent het voor het leren van kinderen en jongeren als ze de gevolgen van die chaos in hun ziel meedragen?

Ja, we kunnen betrokkenheid van de ouders vragen, maar niet eisen. We kunnen hun ondersteunen om de interesse aan te wakkeren, maar indien dit niet lukt toch volhouden in de overtuiging dat de leerling er beter van wordt en in de hoop dat we de betrokkenheid een beetje kunnen aanwakkeren.

Elke aanvraag zorgvuldig wikken en wegen, en met in ons achterhoofd “we geven niet op” is veel meer mogelijk dan we vermoeden.