Van de 329 vrijwilligers van Auxilia in Limburg, namen er meer dan 70 deel aan de webinar die we op 6 februari organiseerden als vervanging van onze jaarlijkse receptie. De getuigenissen van leerlingen, van een aanspreekpunt, van vrijwilligers, van een zorgcoördinator gaven ons een inkijk in het wel en het wee:

Hatuni, een oud-leerling, vertelde: “Zonder Auxilia zou ik nooit geslaagd zijn in het politie-examen”.

Ons aanspreekpunt Nicole in Tongeren vertelde hoe ze toch een oplossing vond voor de Coronaperikelen: “Na wat vijven en zessen hebben alle scholen ons dan een Corona-proof lokaal aangeboden. (…) 

Lotte, een beginnende vrijwilliger gaf aan: “Wekelijks zie ik haar groeien. Ze straalt als ze iets nieuws kan. Dat vind ik zoiets moois. Het is voor mij heel belangrijk dat ze zich goed voelt. Wanneer iemand zich goed voelt kan hij of zij veel beter iets bijleren.” 

Dan was er Simonne die getuigde: “Ik bel hem minimum eens per week op via whatsapp, in de vakantie meerdere keren, en zo overlopen we zijn taken of problemen, maar gemakkelijk is dat niet. Hij zit wel altijd stipt klaar als ik bel. Hij blijft dus wel heel gemotiveerd. En uit zijn motivatie haal ik dan de moed om door te zetten, want het is echt wel de moeite waard”.

Een zorgcoördinator beklemtoonde: “Het is zo fijn om te horen hoe warm de vrijwilligers ontvangen worden. Ze vormen een brug tussen thuis en de school. De extra ondersteuning leidt vaak tot meer kansen, betere leerresultaten,… Het kind wordt sterker, soms ook de ouder wordt sterker…”

De reacties achteraf waren uitermate positief. We hoorden: “Het was een zeer mooie en ontroerende nieuwjaarsreceptie.” En “Misschien was het alternatieve programma nog beter dan het oorspronkelijke” of “de beste receptie ooit”.

Wij voelden ons in elk geval supertrots, blij en tevreden.